CANSIZ TINI

yitirilmiþ bir ölünün ardýndan aðlanýr mý
üç gece yas tutulur mu
gerçeküstü bir kýzýn
kitaplarýna, makyaj malzemelerine ve ikinci kattaki ranzasýna




hayata geliþi yasadýþý yeni yetmenin
sabaha karþý çarpýk ayaklarýyla süpürdüðü
cüretkar bakýþlarla bakan bir oðlandýr sokak kýrýntýsý, ayný tonda
bu müzik sesinin kendine yakýþtýrýldýðýný düþünür
vebalý bir þarkýnýn cüzzam makamýnda




her harekete kötü bir izlenim
aynanýn karþýsýnda masumu oynadýðýnýn farkýndayken
yavþak gülümsemeli adamlarýn yataðýnda kendi deðil




þimdi bu beden benim deðildi diyecek
halbuki
ayný sokaðýn açýdan düzlemlerinde
platonik bir aþký teðet geçtik biz, imitasyon bakýþlarda




(yaban eller türküsünü söyleyen annenin diliyim ben)
(daha çeyrek asýr söylenir bu aðýt)




ölüm kendini hiç bu kadar güzel gördü mü acaba
on sekiz numaralý odada, cansýz týný
ve bir not býrakýp gitti mi ardýnda
hayatýn bütün notalarýna dokunup, müziksiz




söz uçar
enstrümantal kalýr..!







Diz_Kapak

Sosyal Medyada Paylaşın: