cesaret timsali

’’anýlar mý
acýlar mý zamaný eskiten’’
dedim


’’taze açmazlar getirdim’’
dedi
’’yer aç’’


içimde tuhaf bir heyecan
çarpýk bir gülüþ dudaðýmda
lise matematiðinden kalma


severim
içinden çýkamadýðým
çok bilinmeyenli denklemleri
çözümsüz problemler beni
severiz yani birbirimizi
ötesi yok...


’’ardýna gizlendiðin sessizlik gözümü kamaþtýrýyor’’
dedim
’’seçemiyorum ifadeni’’
’’suskunluðun dilini öðrenmelisin’’
dedi


(içimden ...)
bana hep benzer þeyler anlatýr suskunluk
küskünlükle ayný dili konuþur
yüzüne baksam çekinirim kýrdýðýnda dilinin kilidini
duyabilsen aklýmdan geçenleri
-ah duyma!-


yuttum avazýmý
yer açtým zihnimin gerisindeki odacýklarda
loþluðu romantizmden deðil
boþluðu kullanýlmamaktan -hiç deðil-
hortladýlar bir bir
öldürdüðüm ne kadar suçlu varsa
sancýlý bir fikri aðýrlamaktan hoþnut
þeytan kibriyle ateþler yaktýlar
ve üflediler beynime


uzanýyorum otuz dokuz buçuk ateþle
kýrmýzý koltuðumun üstünde
ha bire sayýklýyor dudaðýmdaki o çarpýk gülüþ
’’çok bilinmeyenleri denklemler senin iþin
seversin
hadi çöz’’





Sosyal Medyada Paylaşın: