En Son Halim

Göðsüm yeþeren bir bahçe
Ýçinde ben bir gül
Ayaðýmýn týrnaðýndan saçýmýn teline
Fýr dönen kýrmýzý bir gül.

Gece sevecen bakýyor ve gündüze akýyor,
Iþýk içime doðuyor.
Gül güne, geçmiþ bugüne taþýyor…
Bilinç içimi yakýyor.

Benim de yapraklarým dallarým var
Korkma gir bahçeme,
Serptiðin gibi su çolak çöle
At kendini içimdeki sevgi gölüne
Biz büyeceðiz seve seve.

Bu þehiri nasýl adam ettin,
Nasýl vurdun kurdu kuþu?
Ne ara kýrdýn putlarý,
Ne zaman girdi kalbine huþu?

Bak benim tek istediðim,
Karþýlýksýz sev beni.
Bu benim en son halim
Ýkimiz bir bütünüz þimdi.

Sosyal Medyada Paylaşın: