saklambaç oynuyorum

saklambaç oynuyorum gözlerim kapalý
týpký çocukluðumdaki gibi
arkam saðým solum sobe deyip
açýyorum gözlerimi
sevgi saklanýyor ben arýyorum
biraz zor da olsa
zaman zaman yakalýyorum sevgiyi
ama yine kaçýyor ellerimden
yorulunca pes ediyorum mýzýklanýyorum
çünkü ben caný yanýnca
çabuk pes edenlerdenim
hadi yakala da göreyim seni
zaman geçiyor günler aylar yýllar
birazcýk mutluluk için
sevgi ile hiç durmadan
hiç dinlenmeksizin
yorulmak nedir bilmeden
saklambaç oynuyoruz yine
týpký çocukluðumuzdaki gibi
etrafýmýzda bir sürü insan yok sanki
ben yine sevgiyi arýyorum
onun tutsaðý oluyorum
onlar sobe sobe diye sobelerken
ne ben ulaþabiliyorum onlara
nede onlar bana
oysa sevmeye ve vermeye
hazýr yüreðim
hem de yýllardan beri
kaçýrýyorum sevgiyi göz göre göre
sonunda anlýyorum bir çocuk oyunu
hayatýn oyun ve eðlencesi
bir daha yummamak üzere
son kez açýyorum gözlerimi
sevinçle sobeliyorum koþarak
artýk sevgi benden kaçamayacak
yakalýyorum o büyük sevgiyi
Sosyal Medyada Paylaşın:

nermink Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

rüya denizi saklambaç oynuyorum ey kahraman türk askeri ey şanlı türk askeri yaban gülü kalbimdeki sızı rüzgar yine kötü esiyor doğan güneşin ben olayım SEN HİÇ BÜYÜMEDİN DÜN BUGÜN YARIN