TUT BENİ

gelmeden önce sen
yokluðu hiç tatmadým
bilmezdim acýlarý
okunmazdý efkar yüreðimden
güllerim kokardý
çalýnmamýþtý günlerimden
ötüþürdü kuþlarým
yeþil kýrlarým
utanýrdý maviden, köpüren dalgalarým
kök boyalardan solmaz renkleri
ilmik, ilmik kilimdi motifleri
aþklarým
sevdalarým

yollarým pürüzsüzdü
dümdüzdü
hele yol ayrýmlarým
zirvesi karlýydý
kekik kokardý daðlarým
keklik avlardým eteklerinde
uþkun yerdim yükseklerinde
az mý soluklandýk söðüt gölgelerinde
türkü söylerdi kaval
özgürce kanat çýrpardý güvercinlerim
otlu peynir kokardý çýkýným
tut beni
sanma, yýldýzlara dokunacak kadar yakýným
düþtüm, akan kandýr dizlerimden,

30 / EYLÜL / 13

Bülent BAYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın: