VAN DEPREMİ

Deprem vurur,çalkalar derinden
Sallanýr VAN, oynar taþlar yerinden
Feryat,fiðan can evlerinden
Feryat benim,fiðan benim,can benim.

Þaþkýn koþar o yana,bu yana
Toz bulutu katar, canýda cana
Kaybolur çocuklar ve nice ana
Çocuk benim,Ana benim,can benim.

Eriþilmez ,telefonlar kitlidir
Apartmanlar sekiz, onar katlýdýr
Analarýn çoðu can yüklüdür
Ana benim,yükü benim,can benim.

Çürük kolonlarý kat kat katlanýr
Kaçan kaçar kaçamayan saklanýr
Enkaz baþýnda dostlar seslenir
Ses benim,nefes benim,can benim.

Arþa varýr feryat,istemem düþman baþýna
Elle kazýlýr enkaz,dokunulur taþýna
Eriþilmez ana,baba ve gardaþýna
Baba benim,gardaþ benim,can benim.

Umut idi YUNUS, hüzüne döndü
O gözlerle son kez DÜNYA’yý gördü
AZRA bebek ile yüzlerde güldü
YUNUS benim,AZRA benim,can benim.

Yurdun dört yanýndan koþup geldiler
Santim,santim murçla beton deldiler
Bir can, belki bircan daha dediler
Murç benim,balyoz benim,can benim.

Akut ekipleri çalýþýr, takdire þayan
Günlerce uykusuz,ayakta ayan beyan
Yaðmur var çamur derya ,akýllara ziyan
Yaðmur benim,çamur benim,can benim.

Kuruþ, kuruþ hep baðýþlar toplanýr
Kampanyayla bu baðýþlar katlanýr
Nevar neyok týrlar dolusu yollanýr
Týr benim ,týrcý benim,yol benim.

Plan yok týrlar talan edilir
Eþya için kadýn,çocuk ezilir
Bu akýlla kaç adým yol gidilir
Utanç dolu manzarada can benim.


30/EKÝM/11

Bülent BAYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın: