Gül Kokulu Gül Misal

Efsaneler süzülür kirpiklerinden daim.
Gamzesi ýtýr katar çayýmýn saf suyuna.
Buðu buðu naz olur bardaðýmda billur im.
Kimi dem maral gibi kimi dem sade suna.
Bulutlar diyarýndan gül kokulu gül misal.

Ne kýrat ölçer onu ne kitaplara sýðar.
Gönülleri sürükler çölde vaha misali.
Edasýyla nazýyla sineye ateþ yýðar.
Tutsaðý eder her dem gönlü kayýtsýz hâli.
Elmaslar miyarýndan gül kokulu gül misal.

Tebessümüyle yazar aþk adýna fermaný.
Kirpikleri ok çeker kaþlarý emsalsiz yay.
Ýncecik tavrý ile süsler geçen zamaný.
Onu tasvir ediyor ayýn on dördünde ay.
Aþk tutuþur harýndan gül kokulu gül misal.

Nice zaman oldu ki gülüþüne hasretiz.
Namelere girizgâh çay bardaðýnda buðu.
Yalnýz onun eseri yüreðimizdeki iz.
Gönlümüzün gölünde süzülen asil kuðu.
Bülbüllerin zarýndan gül kokulu gül misal.

Onu anlatýr bize þýrýl þýrýl akan su.
Konuþsa gönül çaðlar susunca naz bulutu.
Kalem kendinden geçer yazýnca bu hususu.
Meþgul eder her hâli neyi tamburu udu.
Kafdaðý’nýn karýndan gül kokulu gül misal.
Ankara,28.09.2013 Ý.K




Sosyal Medyada Paylaşın: