Ýnanýlýr gibi deðildi, Nitekim inanmadý küçük sevgili.. Benimle hastaneye kadar geldi.. Güya yanýmda olacakmýþ.. Koridorda uzak bir köþede bekledi
Aslý telaþlý, üzgün, periþandý, Piþmanlýklar içinde defalarca anlattý o aný Otogarda beni karþýlayacaklarmýþ “otobüsün önüne atladý” “engelli bir kadýný kurtardý”
baþýnda güya eþarp, siyah gözlüklü.. kürkler içinde, çantalý süslü þýklýk yarýþýnda manken gönüllü güya bana sürpriz yapacaklarmýþ aklýma gelmedi doðum günümdü
yaralý engelli yaþlý kadýn teþekkür etti teyze ben seni geçireyim dedi, sevgili onlarý geçirmek için ben de tabi, meðer hastaneler ne kalabalýkmýþ eþim iki kelime bir þey demedi
var mýyým, yok muyum önemli deðil doðum günüm de kimliðimdeki deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.