Üstad Tuncel Kurtiz Anisina :
Üstad Tuncel Kurtiz Anisina:
Kiminiz hasret Öldü kendi vatanina,
Kiminiz asildi özgürlük ugruna..
Kiminiz ac,sefil yumdu gozlerini.
Ama ölürken bile;
gülümseyen gözlerle,
baktiniz,dunyaya,cocuklara,kitaplara...
Kiminiz savasti cephede,
kiminiz su tasidi Mehmede.
kiminiz bir tiyatro kulisinde;
uc bes zeytin,bir dilim peynir,ceyrek ekmek,
yiyemeden sicak bir kap yemek;
cuzdaninda bir resim,bir siir sevgiliye dair,
Ve yine mutlu,umutlu,
gozyaslarini kimseye gostermeden yasadiniz koca bir ömrü...
Umuda dair söylenecek cok sey var be ustam,
Sana dair,Nazima,denize,Mehmede..
Söylenecek cok sey var,da;
Iste,ömür yetmiyor be ustam,
Yetmiyor,
Yetmiyor,
Yetmiyor!..
Mekanin cennet olsun,Yildizlar kabrine dolsun,
Allah Rahmet eylesin ustam!..
Kerem Korkut/29.09.2013/Eindhoven
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.