Akşam oldu,düştüm yine yollara, Belki bir umut şevki, Vurur hayalimdeki diyara, Yollar dar ve dikenli; Herşeye rağmen gene yürüdüm... Sıkıldım ve sürüklendim, Tek tesellim;o sarsılmayan inancım, Ve içimi zehire boğan; İki parmak arasındaki sigaram, Bilmemki! bu yolun sonu; Nereye çıkar? ey derviş, Hangi yöne gitsem, acaba? Ama bunu senden öğrendim. Bu yolun sonu çıkar birgün; Beni kurtaracak yüce Allah’a...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yağmur sena Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.