DAĞ
Daðlar,göklere en yakýn olandýr...
Yeþil yamacýnda ak keçeli çobandýr...
Kara koyuna yanýk yanýk kaval çalandýr...
Baðrýndaki yaylada,ak kuzular meleþir...
Kýþ olunca beyaz gelinlik giyersin...
Çocuðun gibi kucaklamýþsýn,ufak tepeleri...
Geceleri insafsýzca esen rüzgara,
Sen boyun eðmezdin,ne tipiye ne kara...
Baharda süslenir,giyinirsin rengarengi...
Bu güzelliðin,beton þehirlerde ne arar...
Baðrýnda açan binbir renkli çiçekler...
Gönüllerde bahar gibi,yaralar sarar...
Yaz olunca,güneþ baþýndan doðar,
Gece perde perde çekilir,üzerinden,
Kaynar pýnarlarýn akar,öyle derinden...
Ancak senin pýnarlarýndan içilir....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.