Yüzünü batan Güneþ’’e döndü. Uzansa tutacakmýþ gibi duran, sarý aydýnlýðý okþadý gözleriyle. Ve öptü her bir dudaðýyla umudunun. Hiç düþünmek istemedi parasýzlýðýný, anýna yaklaþtýrmadý, kestane ve patlamýþ mýsýr kokularýný. Küçük sevinçleriyle zengin, aç karnýný doyurdu yaþam sevinciyle. Hiç üþümeye yenilmedi, soðuk poyrazýnda rýhtýmýn. Anýna yaklaþtýrmadý, sýcak çay ve bardaðýn avuç ile birlikteliðini....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Siirci3000 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.