Ne karanlýk yýldýrýr ne ölüm korkutur bizi Yýldýzlar býrak sönsün yalnýz ay kalsýn Kýzýl beyaz bu gecede
Bir mavilik tir hayat durma aç yelkenleri hangi adaya konuyorsa martýlar takip et Sonsuzluða götür bizi
Býrak kirli þehirleri onlarýn olsun Çarmýha gerilmiþ hayalleri zifiri gölgeleri onlarla kalsýn yelken aç sonsuzluða götür bizi
Kalamam artýk burada böyle bir hayatta ya býrak ben gideyim ya da düþ yollara beraber gidelim
varsýn bize de þarký yazmasýnlar beyhude adýmýzý hatýrlamasýnlar yaþadýk yaþayacaðýmýz kadarýný gerisini onlar alsýnlar sonsuzluða götür bizi
Ne karanlýk yýldýrýr ne ölüm korkutur kafesler engelleyemez bizi güzel gözler ardýmýzdan yaþarmasýn kirlenmesin güzellikler kalmasa da bizden bir þey geri yaþadýðýmýz unutulmasýn sonsuzluða götür bizi
*Üstat Tuncel Kurtiz’e saygýlarla
Sosyal Medyada Paylaşın:
anlatan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.