þarap kýrmýzýsý bir ay saçýlmýþ tohumlar gibi yýldýzlar kirpikleri yüzüyor gözyaþlarýnda üstünde matem elbisesi rüzgar incitmeden esiyor eteklerinde
susayan bir çalý bülbülü misali inliyor gönlü titrek bir ceren gibi ürkek ölüm tüy kadar hafif gözlerinde
güneþ yüzlü gün uzak bu gece Tanrý’dan sonra þükrettiði efsuni sevgili simurg kervanýna kanmýþtý bir kere gece gibi kara saçlarýndan bir tutam býrakarak
sanki iki kalp geçmiþti birbirine
bumbuz kelimeler döküldü karanlýða kulaç atýyordu durmaksýzýn düþünce denizinde biraz dargýn sokuldu sokulabildiði kadar hatýralarýna yokuþu örttü üstüne uðursuz çýplak bir düþ gibi
kendisine benzeyen üþüyen bir güz kedisi yaklaþtý yamacýna çöktü dizlerinin üstüne
ölüm tek gerçekti
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.