Zemheriden Seslen

Bilmelisin;
kalp nadim sana...

Usulca soðurken sorular sevgisizliði soludum
sende tümden gelim metaforlar
dilimin sessiz kesiðinde üþüdüðüm dipsiz sokak
ucuz beyazýyla raksta buz çiçekleri
bende tüme varým korkular
habersiz kalmýþýz kýyametin ortasýnda
cumanýn deltasýnda


tarih buz öpücüðünü örtünmüþ uykuya göçüyor
ellerimde ýsrarýnýn kadife dokunuþlarý, içimde
kesif sesti yankýlanan bismillah
rahmet acýtmaz sepkenini vurdukça
yüksek bakýyor kubbeler
vaktinden uzak allahuekber
gözlerinin fedasýnda Ýstanbul durdukça
içine çekilip hazzýyla gecenin
sevdan elhamdülillah

Kaçýþýn hayrý yok selam kesilmiþ dudaklar

Varlýðýnýn içinde beþ para etmiyor yitikliðim
var hükmünü kaybetti yoksa, -yok es-
kör yordamý arayýþtýr bu biraz kaygý
kalbin çarpmasý telaþ sevincin infazý
biraz da sabah özlemli korkular

uzun koridorlar yükseldi inerken dibe
kir, pas ýssýzýn uzaðýna durmaksýzýn sustuk
çözüldük bakýþmasýnda mecburiyet duraksýz yalnýz
biraz kin dozu kaçmýþ nefret
bunca yalan saklayamazdý elbet cefayý
feda desem deðil bilirim
o anýn zevkine aþinaydý zayýf bedenim

Saat aktýkça boþluða kýnýndan sýyrýldý þehvet
rüzgar ýslýk çaldý serenat
onca sýradanlýðýn altýnda ter boþaldý çýrýlçýplak ten
çýðlýkça korku bu en helal günahý örten

günü doðmazdý mevsimin sabahý kör
ya güne düþecek iki satýr þiir
ya dilimize yemin

Çýkarken mevkisine baþlangýcýn
Yumruklarýmýzda apaçýk giz saklayamadýðýmýz
bildin ne son ne ilksin
ellerinde öldüðüm

Unutmaz bakýnca aynalar geçmiþe
o gün azýcýk küfrün içinde sarýldý kefene
o güne debbah oldum vurdum serden yere

gelecek;
ödeþmeye meyil edilmiþ
bugün;
ölene dek sürecek
yarýn;
sana esaret
yine de sevmek;
zemheriden sana seslenmek,

Ýsyandýr sevmek.

AsevimLÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: