AY DÜŞMÜYOR PENCEREMDEN

Mesele Eylül degil biliyorsun,
Ýþte geldigi gibide gidiyor..
Mesele neleri götürdüðü Eylülün,
Kimi aþklarý,
Kimi sevdalarý alýp götürdü..
Hazana çýkmýþtý adý,
Halbuki bana aþký getirmiþti.
Sýmsýcak kucak dolusu bir aþk.
Gidenler üzüyordu,
Yanlýz býrakýyordu.
Buz kesiyordu bedenler,
Ruhlar çýrýl çýplak seviþiyordu gökyüzünde,
Akreple yelkovan duruyordu.
Duruyordu zaman..
Halbuki yýldýzlar karanlýga karýþmýþtý,
Ay düþmüyordu pencereden..
Ve belki Eylül ilk kez bu kadar acýtýyoru,
O gölgede býraktýgý nice aþýklara selam yolluyordu,
Ýsli bir ipin ucunda Nice sevdalara devrim olmuþtu yüreði,
Sen sevdiðimdin Eylül,
Giderken götürdügün koca bir çýnardý,
Adý Kurtizdi,
Adý Tuncerdi..
Adý sevgiydi,
Adý devrimdi..
Þimdi sen ol Eylül,
Bir koca ýþýk sal bu koca çýnara.
Nasýl olsa ay düþmüyor penceremden.....
.......Þ.CyILMAZ.......27.09.2013......(Tuncer Kurtiz anýsýna mekanýn cennet olsun)
Sosyal Medyada Paylaşın: