BİR KADINDI O
Adamýn bakýþlarýnda ölüyordu,
Hatta ölüp ölüp diriliyordu.
Yan komþuda piþen yemegin kokusu bile açlýgýný unutturmuþtu,
Baþý dönüyordu,
Hatta gözleri kararýyordu.
Açmýydý yoksa aþýk olmakmý istiyordu.
Farksýzdý ikiside bir birinden.
Çünkü açtý..
Serçenin göz yaþlarý gibi yüregine akýyordu göz yaþlarý,
Halbuki aglamýyordu.
Kaldýrým taþlarýnýn üzerine güvercinlere baktý bir ara,
Sert gagalarýyla yumuþak üpüþüyorlardý.
Halbuki dudaklarý güzeldi,
Ýstemeden dudaklarýna dokundu.
Dolgun dudaklarý vardý,
Baþýný önüne egdi gülümsedi.
Kýsa adýmlarla yürümege baþladý..
Ýçinde kopacak fýrtýnanýn habercisiydi,
Dudaklarýna düþen tebessüm.
Adamý geride býrakmýþtý yýllarý býraktýgý gibi,
Bir çay bahçesinin tahta masasýna iliþti gözleri,
Takýldý masaya,
Bir çay söyledi.
Çayý severdi....._________Þ.CyILMAZ....21.09.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.