Ekime hasret düþtü kokusunda raylarýn
Kara tren kalkmadan gelir demiþti içim
Siddin sene ayrýlýk dokusunda aylarýn
Þaþkýnlýkla aradým bulur demiþti içim.
Ýstasyonlar ayýrdý sinem bildi kaniden
Nasýl isyan edilmez sev diyorken sözlerin
Ulaþacaðým derken haber geldi aniden
Sýzýsýnda kaldýysam kara üzüm gözlerin.
Bunca aradan sonra bir görünüp kayboldun
Tren rayý aðlýyordu haz almadým gardýndan
Madem ki gidecektin? Can bana hangi yoldun
Vedana kol kalkmadý bakýp durdum ardýndan.
Gönlün çarmýha gerip çekip gitmektir adý
Hiç oldu vakitlerim seni bulup sarmadan
Esip gürlüyor rüzgar talan etmektir badý
Ömrüm vefa eder mi makberime varmadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.