-Gözyaþlarýmý kaybettiðimden beri saklýyorum kendimi kimselere açmadýðým, sandýkdaki defterleri sonra bir yalnýzlýk düþüyor yazýlarýmýn üstüne gözleri devrik günbegün eksiliyorken gözlerim narkolepsi etkisi-
acýlarý doðuyor çiðerlerime sana uzanan dallarým kesilmekte vardýðým son,son deðil baþlangýçta deðil
sus!
sustur bütün ceplerindeki þiirleri.. parmaklarýndan sýzan kan bulaþmasýn daðlarýma
sonra;
acý bir çýðlýk sessizliði dilimde býcak kesigi beynimde kaynar sular
ucuz piþmanlýkla yorma kendini bulanýk zihin karmaþanla hüküm giyerken elbisene dar geldi yalanlarýn.