UMUTLA TUTUNMUŞTUM HAYATA
şair67
UMUTLA TUTUNMUŞTUM HAYATA
Umutla tutunmuþtum, adeta hayata
Aklýma gelmemiþti hiç,
Eli sopalý bir koca
Ömrümü adamýþtým, gururumu baðýþladým
Geri dönemezdim !..
Çünkü ar namusum, emanetti, ona
Dünya benimdi sanki !...
Ölümüne baðlanmýþtým, yalan sevdalara
Güneþ bir baþka doðmuþtu hayatýma
Sabahlarým, yaz bahar, gecelerim, ay dede
Ve
Masmavi bir gökyüzü, ýþýldayan yýldýzlar
Hayatým doyumsuzdu, sanki soframda
Dilimde, damaðýmda, bal kaymak var
Uzun sürmedi, cicim aylarý çabuk tükendi
Ýþte o zaman sevgi gitti, hýrs öfke geldi
Dört duvar arasýnda gönlüm, çekiyordu, gam ile zar
Ne oldu, nasýl oldu, inanýn bende anlayamadým
Derdim, kederim içimde, kimselerede, anlatamadým
Kol kýrýlýr, yen içinde kalsýn, bunca acýlara katlandým
Býçak kemiðe dayandý, kýskançlýk vurmuþtu bizi
Daha fazla, daha fazla bu iþkenceye dayanamadým
Morluklar içinde idi kadife tenim, çok acýyordu caným
Kýþ borana dönüþmüþtü, adeta mevsimlerim
Lime, lime tuz buz olmuþtu, düþlerim
Çocuklarým vardý, bilmem ki, kaça bölünmüþtü bedenim
Buruktu, yaralýydý yüreðim, boþa gitmiþti, bunca sevgim
Yukarý tükürsem býyýk, aþaðý tükürsem sakal
Karardý dünyam, ne yapacaðýmý, inanýn bilemedim
Kararmýþtý güneþim, yüreðim yaþýyordu adeta kýþ boran
Neden zifiri katran karasýna döndü, aniden dünyam
Neden buldu beni hayatýn baharýnda, hoyrat zalim zaman
Gözyaþlarým sel olmuþtu, içime akýyordu, adeta
Çaresizdim, uzaklaþmýþtý benden, inanýn din ile iman
Neredesin anam, neredesin babam, caným size kurban
Yetiþin, yýkýldý, yýkýlacak, darma daðan yuvam
Yetiþin kader kurbaný yavrunuza,
Ölüme gidiyorum iþte
Son nefesimde bari, yanýmda olun
Eze Kurban
______Þair 67_______
Ali Cemal AÐIRMAN
Çiçeðin duyduðu acýdýr; daIýndan koparýIdýðýnda verdiði koku!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.