Tut ki rüyadan uyandık

Tut ki rüyadan uyandýk
Gönül gönüleyken seninle
Sonra fýrtýna dindi
Sen orada
Ben burada baka kaldýk uzaktan


Avuntu kýrklarýyken azýðýmýz
Bir nefese þükrettik
Hiç yoktan iyidir diyerekten yaþamak


Seni bilmem lâkin
Pembe bulutlarda ki düþler yok artýk bende
Kollarým yanýma düþtükten sonra


Sahiller bomboþ
Yürek dalga, dalga gelmekte dilimin ucuna
Hayýr! konuþmayacaðým yele giden teranelerle


Kaçýyorum kara bulutlu havalardan
Umut iþte
Bekliyorum gün doðsun diye
Yanýk ellerim sýzlasa bile


Sevdam mý?
Asla onu býrakmayacaðým müsrif ellerine
Gözlerim ne zaman kapanýr
O defterde kapanýr benimle birlikte


Virane bir kuytunun üzerindeydi umudum
Enkazýndan yürek acýlarý kaldý payýma
Razýyým kýsmet dedikleri adaletten


Varsýn kaybolsun gözbebeðim maviliklerde
Ya kara bir gecenin koynunda kaybolsam
Kim tutardý ellerimden yeniden
Kimim var?
Yüreðimde ki yürekten baþka


Kalemim dil döktü
Boþ sayfasý olmayan senin gönül sayfalarýna
Biliyorum esamisi bile okunmadý
Boþluklara yazýlan tertemiz duygularýn


Senden hatýra kalan zoraki tebessümleride
Özenle dürüp koydum okunmamýþ þiirler arasýna
Dokunmasýn kimseler!
Tozlarýyla dursunlar en güzel aþklarýn anýsýna...

Sosyal Medyada Paylaşın: