Ýstanbul’un garip kaldýrýmlarýnda Ýlik ýslatan yaðmur altýnda Ýçime vuruyor heryer karanlýk Kimseler yok sokaklarýnda Üþüyorum,titriyorum ýslak pantolonumla Isýnmaya çalýþýyorum bir pencerenin ýþýðýnda Kimsesizliði paylaþtýðým sokaklarýnda Kalbimin haykýrýþlarýný Kimse duymuyor Annem Neden beni býrakýp gittin be annem
Gecenin ýssýz karanlýðýnda Hayalimde seninle buluþmak için Kavuþup seninle konuþmak için Sýmsýký doyasýya sarýlmak için Bir daha býrakmaksýzýn ayrýlmaksýzýn. Neden beni býrakýp gittin be annem.
Topraktan çýkan buðudan alýyorum kokunu Hasretin çýnlatýyor kulaklarýmda sesini Yanýyorum kabirde andýkça seni Neden beni býrakýp gittin be annem
ÞAFAK ÖZIÞIL 2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyake Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.