GAFLET UYKUSU.!
Gaflet’tendir dünyada yaþýyoruz zannettik,
Halbuki gerçek olan geçiyoruz sadece.
Berhava ettiðimiz yýllara yazýk ettik,
Bilemedik ki hayat bir muammalý hece.!
Muamma dediðim sýr bilinmeyenli denklem,
Dil ne kelam eyleyip yazacak hasbel kalem.
Dünya iki kapýlý handýr tuhaf bir alem,
Alem uçsuz bucaksýz labirentli bilmece.
Kul bir kapýdan gelmiþ ötekinden dönecek,
Geliþ günü bellidir dönüþ ne gün gelecek.
Onu Allahtan baþka kim nereden bilecek,
Veda bile etmeden gidecek çaresizce.!
Ýnsan fani bir kuldur geçtiði dünya gibi,
Yaþadým zannedene karanlýk kuyu dibi.
Hele bir kalp kýrmýþsa almaz kuyunun debi,
Kul hakký affedilmez helallýk vermeyince.!
Mevla bile affetmez gitmeyin huzuruna,
Ayet ile hükmetmiþ bakýn bir hal yoluna.
Helallýk almazsanýz vay ki vay kul halýna,
Toprak kabul etmezmiþ son nefesi verince.!
Her kulun bu dünyaya geliþ sebebi vardýr,
Kul en çok ne sevmiþ se imtihaný ondandýr.
Sýnav notunu veren ilahi Yaradandýr,
Geçer not almak için biraz düþünün bence.!
Düþünmekte fayda var kul hakký almýþsanýz,
Sanmayýn tamir olmaz bir kalbi kýrmýþsanýz.
Yeterki vazgeçmeyin çok geç kalmamýþsanýz,
Özür bir erdemliktir son kez tövbe edince.!
Henüz geç deðil dostlar gelmiþiz geçiyoruz,
Yaratmak Rabbin iþi eþi biz seçiyoruz.
Sonunda imtihan var er geç çekiliyoruz,
Cennet yüzü haramdýr ak’ý görmeyince.!
En büyük kul kakkýysa yüreðin diðer eþi,
Boþuna yaratmamýþ mevla kalbi tek kiþi.
Eþini bulsun diye bahþeylemiþ güneþi,
Güneþ nurdan ýþýktýr aþk ile yürüyünce.!
Yar Mevla emaneti yüreðin eþi onda,
Kulun yüreði bulmuþ eþini bu dünyada.
Adem le Havva yemiþ asýl sýr o elmada,
Harammýdýr sevapmý bilmezdi yemeyince.!
Kul TÝRYAKÝ o elma kimine göre haram,
Ýlahi aþk bilene Cennettir buram buram.
Ben yari incitmedim Cehennemde yok sýram,
Bu aþk dünyada bitmez Cennet hak etmeyince.!
20 Eylül 2013
02.06
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.