geçmiþin kýrýntýlarýndan yeni bir hayat kurulmaz ki. mutluluk ýssýz bir adada mahsur kalmýþ gibi, bir gün bulunurum elbet diye bekliyordur. aramaktan vazgeçtiðimizi bilmeden aþk cevapsýz bilmece gibi aslýnda çözmek içinde yormadým kalbimi
þimdi geldim dünyamýn kýyýsýna tamda manzaraya dalmýþken deprem oldu sanki en sonsuz boþlukta kaybolup giderken gördüm düþlerimi... elimde tutmaya gücüm yetmedi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
misalşair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.