hiç korkmadým karanlýðý yýrtan gökgürültüsünden
karanlýk bile korkarken
gölgemden baþlayarak usul usul çektim üzerime
verem gibi, usul usul
belki bundandýr bu aralar kaçýþým
þu çýldýrtan mavisinden göklerin
hatta denizin
anlamý var mý sahiplenilmiþ tüm harflerin
dar vakitlere sýkýþmýþ seslerin
ki
býraksalar
þuursuzca kaybolurdum ardýndan
bir kiraz aðacýnýn bahara teslimiyeti eþliðinde
özgürlük türküleri söyler gibi
sevmek gibi yürürdüm topraðýnda
çýplak ayaklarýyla bir gelin
ki, yaðmurun dahi incinmesin.
ah!her bakýþý ayýþýðý kokan þiir
þimdi sessizim
bir mikrobun ilk yayýlýrken ki sýzýsý vücudumda
baðýþýklýðýmý yitirmiþim
peþin ödenmiþ ömrümün kalaný
taþýyor sularým
gülüþlerimi kusuyorum
bir büyük hece yutkunamýyorum
alýþkanlýklarýmý soyunup
ellerimi üzerime sürüyorum
güneþ deðince
ufalanýyor
nemli bir kýþ
oysa diyor þair*
’sabah yeniden hatýrlamalýdýr yaþamayý’
suya koþan atlar gibi her sabah
ama,
gözleri bir temmuz sabahýna açýlýrsa yeniden
sýcacýk bir sabah güneþi üstüme sinen.
evet evet biliyorum!
yaþamak lazým
eskisi gibi yaþamak
ve gülümsemek
ve kýrmak bazan kalemin ucunu..
Aysýz
*þair;t.uyar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.