Günler geçip giderken takvim yapraklarýnda Ýçimde yarýna dair zerre umut yok, kalmadý Günler geçtikçe soluyor içimde aþklarýn masumiyeti Aðýr oluyor sevdiklerimin içime gömülmesi Rüzgâr hoyrat bir yalnýzlýðý kucaklar gibi esiyor Yaðmur bedduasýna çýkmýþ gibi ömrüm Rahmet beklerken yaðmur bulutundan Yok, oluyorum gözyaþlarýmýn asit yaðmurunda Kimi sevdiysem gözlerimde mehtabý izlediðini söylerlerdi Kim bilir belki de bu yüzdendir Gözlerinde olduðum insanlar Gözlerimde deniz seviyesindeler....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.