düþlerimin kuytusunda saklýyorsam seni ve ezberimden hiç eksik etmiyorsam, her sabah gözlerinin sýcaðýna dokunuyorsa gözlerim bir þey var diyorum... sesin bir kemandan dökülen hüzzam neden, neden böylesine sende kayboluyorum...
hiç bir yasak bu kadar zorlamadý, hiç bir gülüþün huzuruna rehin kalmadým... vaktine yetiþemediðim randevularýn bütünü gelmiþ geçmiþ tüm baharlarýn gülgünü, nefes nefes içime çektiðimsin, yaþama giydýrdiðim ateþten gömlek gibi sen benim uçurum çiçeðimsin...
güzel yüzünde yoðurur kendini acýlar... ah yüreðimden yüreðine kolkola yürüyen yalnýzlýklar, bir daha dünyaya gelebilmenin yakarýþýndayým ki ecele taþýdýðým müzmin bir yara gibi kanlý gölgeler boyunca yakýnýndayým...
Þiire sesiyle can veren ’SEVDALÝNKO’ Hanýmefendite teþekkürlerimle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.