Sonbahar gazisi rüzgarda süzülen bir yaprak gibi þimdi hafýzamdaki görüntün. Her þeye raðmen dalgalarla savaþan minik bir sandal gibi irdeliyor beynimi. Ama alýþtým. Artýk yoksayabiliyorum o varlýðýný. Zamanla unutabiliyorum hafýzamdaki resmini Her geçen gün buðulanýyor Seni silmek zaman alýyor Daha doðrusu zamanýmý çalýyor benden Git gide nefret etmemi saðlýyor senden Ben aslýnda bir þaheserim Senin yonttuðun bir þaheser O açtýðýn yaralarla þekillendirdin beni Ve insanlýða armaðan ettin. Ben acý çekerken sen keyifle seyir ettin. Þimdi övün kendinle Bir gün kýrýlacak bu kalem senin belinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KelimelerleDans Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.