Divan Edebiyatı

-Diyelim ki, güzel huylu bir girdap. Biraz da aç, piþmanlýklarýný kemiriyor,
Sivrileþmiþ þüpheleriyle. Ben onu içime yeni sinmiþ ormanýmda buluyorum.
Savunmasýz yapraklarýn arasýnda; bir yýðýn çaresizliðin içinde, diline kadar gömülmüþken aldatmacalara…-

Birinci Ruz

sýyýr düþlerini, sonuna kadar yýrt geceni
hiç bir melek kalmasýn soðukta
aðzýmýz üþümesin, ört kalbimi bir dudak darbesiyle

edalý bir çýðlýk,
bir kelebek gibi açýyor koynumda,
bazý kirler masumdur,
çalakalem çizdiðimiz gecelerden kalan...

rue de portofino kokulu bir ömürden çaldým
bu çýplak cümleleri
ben altta o bir üst katta otururdu
her yaðmurda kapýsýný çalardým heyecanýmýn
hiç açtýðýný görmedim beni

Ýkinci Ruz

parçalarý birleþtirince sen olduðu ortaya çýkýyor bu hayatýn
ikinci kadehin sonunda ortaya çýkýyor menekþenin sarhoþluðu
dibine tünediðim bir Pazar gecesinde

Hep mi apse yapar umutlarým.
Hiç mi sökemez tutkularým, kökünden kuruyan düþlerimi.
Ýlle de, ille de bekleyecek miyiz,
bir þehvetimizi daha defnetmeyi...

Bazen þirret bir yalnýzlýk /
Etimden ýsýrýyor uykularýmýn.

Evet, en ucuz piþmanlýklar can pazarýnda satýlýyor.
Kapýþ kapýþ defolu mukadderatlar.
mahrum mavisi bir zaman
benim hiç gökkuþaðým olmadý
hep can havliyle sevdim ben
Farkýndasýn
Ýlmeði kaçmýþ bu cümlelerin
daðýlýyor
sen o sözcüðü aldýn alalý...

Nasýl aðlýyordu kelebekler
bulanýk bir kadýn
dibi görünmüyor
ne kadar eðilsem de kalbine.

Son Ruz

Þimdi
Bir divanýn üstü, iki ruhun en üst katý
Ýki ürkek koridor, karýþmýþ çýkmazlarý
Ýki nefesin daðýnýklýðý, dargýn deðiliz acýlara
Lütfen bizi acýklý sonlarla mukayese etmeyin

Þimdi
Bir divan edebiyatý
Gýcýrdayan ayaklarý
Ve daha kan gelmiyor piþmanlýðýmýzdan
Ama yine de
Ben üç deyince
Ýnceldiðimiz yerden kopacaðýz

Oktay Coþar

Sosyal Medyada Paylaşın: