Nazlý doðdu Nazlý GÜL, Candý insandý bu gönül, Ne olur sen hayata gül, Sen hayata koydun virgül...
Herkes seni farklý gördü, Hayat aðlarýný sana ördü, Ýnsanlar seni kötüye yordu, Sen bir güldün Nazlý gül...
Tetiði çekti patladý silah, Parkçý sesi duydu dedi;ah! Çok genç gittin Nazlýgül vah! Ýnsanlýðý kalpten vurdu o silah... Halit Gülcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Gülcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.