KEFİL!..

Kefil

Düþümün imkansýzý, hayalin peri kýzý;
Katlime sebep olup güneþimi solduran;
Ey benim dudaðýma sus emri veren sýzý;
Ayrýlýk sonrasýný kadehime dolduran;
Katlime sebep olup güneþimi solduran…

Senden gelen ne varsa taç eylerken baþýma;
Gözlerim yangýn yeri, yanaklar yara–bere;
Sarýldým yokluðunda soðuk mezar taþýma;
Ve çýktý gözyaþlarým bir dönülmez sefere;
Gözlerim yangýn yeri, yanaklar yara–bere…

Gel deseydin yürekten inan seni bulurdum;
Fikrime dil dökerken, aklýmýn heceleri;
Gözlerinden vurgun yer kirpikte kaybolurdum;
Hayýrsýzda her bakýþ kuþatma geceleri;
Fikrime dil dökerken aklýmýn heceleri…

Böyle koþtur peþinden hergün nefes nefese;
Yakýndýr kadehine zehir-zýkkým katýþýn;
Aldýrýþ etmelisin ben geldim diyen sese;
Yoksa neden telaþlý albümlere bakýþýn;
Yakýndýr kadehine zehir-zýkkým katýþýn…

Doðan günden umutsuz öyle ki yerli-yersiz;
Yarýnlarýn namýna bugünü kefil ettim;
Hasretini koynumda büyütürken habersiz;
Ýçimdeki bülbüle az mý þarký söylettim;
Yarýnlarýn namýna bugünü kefil etim…

Ali ALTINLI – 24/09/2013
Saat: 21:51

Sosyal Medyada Paylaşın: