Þerefine içmiþim yine sabaha deðin Ýfadem vuslat dedim iffet kesti yolumu En dibine çökmüþün ruhumda göçen daðýn Harabeye dönerken amelde saðým solum
Baþýmda bir hal var ki ne yar anlar ne að yar Adýna aþk desem de yine de bir terslik var Sabrýmýn pimi düþtü gönül haný tarumar Baþtan sona dostluktan atýlmýþ düþkün kulum
Hazaný yakýp yýkan onda olan ne vardý Oysa gördüðüm ayan ne þehvetti ne ardý Gönül kalesi muhkem surlar uçurum yardý Deniz gözlerle vurdu bir anda göçtü solum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan BEKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.