Altı Nokta

Sýfýr noktasýnda baþlar bütün hayat,
Düðümler çözülür burada
Aþk’ýn engeli baþlar altý nokta da.
Diðer insanlardan farklý yaným yok benim,
Elimdeki asam korkutmasýn seni, nefes al otur!
Sakýn bana acýyarak bakma! iþte ben ’ o’ zaman ölürüm.
Her þeyi kalp gözüyle yaþar, kalp gözüyle görürüm.

Sayýsýz renkleri tanýmadýðýmý sanma,
Bilirim çimenin yeþilliðini,
Bilirim Denizin mavisini,
Güneþ arkasýnda kýzýl renk býrakarak,
Karanlýða doðru gidiþini, yakamozu da
Bilirim…
Yabancýsý deðilim ki.
Martýlarýn kanatlarýna takýlýp özgürce,
Onlarýn mavi, beyaz dünyalarýnda gezinirim.
Altý noktalý olsa da yaþam þeklim,
Sevgiyi dolu dolu yüreðimde hissederim.

Hatýrla!
Sen bana çarptýn,
Ben sana çarpýldým,
Ama sen acýyarak baktýn.
Nasýl oldu diye sorma sakýn!
Ýþte öyle,
Gördüm gönül gözüyle.

Sevmek korkutmasýn emi!
Kalp atýþlarýndan bilirim seven yüreði.
Hissettim yüzündeki ifadeleri,
Nedense adýmlarýnýn hepsi,
Bir ileri
Ýki geri. ..
Uzaklaþýyor, uzaklaþtýrýyordu bana doðru seni.

Avuçlarýnýn terlemesinden anladým
Bana dair endiþelerin vardý
Bakýnca göz bebeklerine,
Yüreðinin derinliklerine indim usulca
Aþktý aleni gördüðüm, ama biraz ürkekçe
Karmaþýk olsa da altý noktada…
Altý noktada çözüldü karanlýkta kalan düðüm.
Ben;
Evet ben özürlüydüm.

‘’Özür beden de deðil beyindedir’’


Gamze YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: