Sehpa

......................................Sadece yaratandan ötürü...


Sehpayý attýlar Yassý adaya
Öyle bir sehpaydý ki bu
Üç ayaða dikilmiþ
Ortasýnda yaðlý halat
Ýskemlesi bile var
Lakin üstünde tablasý yok!

Ayný þeylere gebeyken yýllar
Postal kendi sesini gizleyecek mazeret arar
Bin bir tuzaklarýn eþiðinde ne ocaklar sönecek bir bir
Devrilmeye namzetti o asýrlýk çýnarlar...

Kýyacaklardý Ulu/canlar’da canlara
Bir kuvvet darbesine maruz sehpa ayaklarýnda
Toprak ana açtý baðrýný içine çekti yüreðinden aðlarken
Baþlýyordu yýllara serpiþtirilmiþ ar’ým
Bu dünya kalacaksa Cemal ya da Süleyman aðaya
Ruh göçüme hazýrlanýrým...

Kýnalý kuzularýn sessizliðinde
Üç ayak sehpanýn tam ortasýndan ak mý ak ruhu pak
Beyaz güvercinler uçuþuyordu sema ya
Ve peþinden gök çatladý
Ýnin inim inlerken sema
Bulutlar aðlýyordu
Zembil zembil rahmet inerken doðaya...

Med- Cezir’ler sýklaþýrken yüreðimde
Musa’nýn asasýný yere vurmasýný bekledim
Ýçim cýz etse de bakmakla yetindim Yassý adaya
Deniz ’i gördüm
Ulaþ ’mak imkansýz
Ne kadar Mahir olsam da beceremedim ki Ýnan
Gelecekte utanç duyacaðýmýz idam sehpalarýný kýrmaya...


*
Sosyal Medyada Paylaşın: