NEM KALDI
saçlarımda aklar yüzümde çizgiler
gözlerimde resmin dilimde ezgiler
içimde yuvalanmış umutsuz sezgiler
giderken bıraktığın dün mü kaldı
kurudu vücudum çekildi kanım
solumdan beter oldu öbür yanım
taş duvarlara yar oldu canım
giderken bıraktığın ten mi kaldı
ne doğan güne umut bağladım
ne yokluğundan oturup ağladım
acımı ilmik ilmik tığladım
giderken bıraktığın can mı kaldı
artakalan umudumu yele verdim
damarlarda kanımı güle verdim
varlığı yokluğu yoluna serdim
giderken bıraktığın yan mı kaldı
ben ki çöllere turab olalı
sen gideli acıdan gönlü yaralı
felek bir gün olmadıki oralı
giderken bıraktığın ben mi kaldı
n ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.