bitmek bilmez gecenin kollarýna býrakýrken bedenimi yüreðim avuçlarýmda çýrpýnýyor bir bir geçiyor gözlerimin önünden varlýða doðru çýrpýnýþým yokluðun paslý zincirlerinde direniþim kayboluþum bilinmedik zaman ve mekanlarda ilk ak saçlarýmda gençliðimin baharýnda düþüþlerim ... içimde tükenmeye yüz tutan umutlarým her günle yeniden baþlangýçlarým biterken beklentilerim sona varýp yeniden baþa dönüþlerim bir ömre sýðdýrdýðým ne varsa tebessümlere hasret gözlerim hep anlamsýz baktýðým boþ avuçlarým ne çok "keþke" biriktirmiþim ne çok "of " var içimde bir bardak sýcak çaya sarýlmýþým üþürken ayaz gecelerde bir türkünün ezgisine kapýlmýþým bir þiirin mýsralarýnda kaybolmuþum daraldýðýnda nefesim acýmý acýlarla unutmaya çalýþmýþým yaralarýma tuz basmýþým ömrümü boþ yere harcamýþým her tükeniþin ardýndan bir yalana kanmýþým
mkaplan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet kaplani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.