DELİ DİYORLAR BANA.!
Anlaþýlmayan bir ruha deli demek edettir,
Varsýn beni bilmesinler ben hep deli kalayým.
Adýmýz deliye çýkmýþ kýrk yýllýk bir muddettir,
Yedi milyar akýllý var aklý kimden alayým.!
Vallahi þaþýrdým kaldým herkes akýl veriyor,
Hangisine yanlýþ desem ipi una seriyor.
Herkesin bir doðrusu var doðru yol budur diyor,
Bunca doðrunun içinde ben doðrusuz kalayým.!
Garip kula en sonunda yedirdiler kafayý,
Ýki cümle ettiðimde kes derler safsatayý.
Safsata dedikleri þey hak yolunun kolayý,
Herkes benim yolum hak der hakký nerde bulayým.!
Bilen bilir tek doðru var aklýn ise tek yolu,
Ýþine gelmezin beyni yüz tane akýl dolu.
Ben farklýyým diyen kiþi oda bir adem kulu,
Üstünlük tek takvadadýr kimde varsa alayým.!
Takva ilim irfan demek ilim Allahý anmak,
Anmaktan önce gelen þey iman edip inanmak.
Ýman etmek Rab ipine sýký sýký sarýlmak,
Ben o ipe tutunmuþum farz’ýmý býrakayým.!
Ýlahi aþk Allah emri bu kul yanmýþ yakýlmýþ,
Aþkýn öyle maþuki deli lakabý almýþ.
Delilik mertebesine ulaþmýþ ya.! nam salmýþ,
Rab delilik bahþetse de ben o tada varayým.!
Kul TÝRYAKÝ iman etmiþ deliliði takvaysa,
Ýlim ummanlara sýðmaz ucu var sonu yoksa.
Bu kul sona doðru eðer bir ýþýk yakalarsa,
O ýþýðýn eþiðinde bin yýl secde yapayým.!
17 Eylül 2013
02.32
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.