Zaman İlkbaharını Arar Kendi Geçmişinde/Kalkıp Kendime Sığınsam Kentin Üşüyecek

Ýçimde sönmeyen mum
duvardan duvara avutulmuþluðum
yerden göðe apaçýk gülümseme
düþlerin de bir rengi var mý?
o pejmürde,o iler tutar yaný kalmamýþ sokaklar var ya hani
hiç görmedikleri seni sorsa
payýma iþlenmemiþ tüm günahlar düþer
duvar dibinde uyuyorsam bu kesinlikle
gözlerimi gözlerine düþürdüðümden
kim bazý zamanlar bir beden büyük düþler kurmaz ki
sahi bu düþlerim boyuna göre deðil miydi?

Seni geceye çok ama çok betimliyorum
öylece,üstelik el yazmasý
sabaha ölümsüzleþiyorsun i mgelerimde
nirvana’ya yaklaþýyorum gözlerine bakarken
yüzümün yarýsý pavurya bükümlü bir vapur
yarýsý bir kaç damla yaðmur
suskunluðundan yýldýzlar devþiriyorum
ulu orta resmediyorum her gece seni
durulmayan yüreðim üç parça deniz
sokaðýn rastgele bir duvarýna daya beni ve öp hüznümden
postmodern çaðda yakýþýk alýr mý diyor kýsa boylu bir adam
herkesin içinde dört duvar yalnýzlýklar
ayaküstü nutuklar atýyorum
sardunyalar boylanýyor içimde
hayallerim gece matinelerinde kapalý giþe
bilmiyorlar
düþlerim ýsýtsýn diye dünyayý
bahar çiçekleri saklýyorum içimde yazdan kalan
bilmiyorlar
senin kalbine denizci düðümlendiðimi
ve bende çözlündin en çok


(Dýþarda hafif meþrep bir hava
Oda da aðzý var dili yok fotoðraf
Masada Yaþar Kemal’in çocukken üzdüðü kaplumbaðalara büyüyünce
sevgiyle yazdýðý söyleþiler
Karþý evlerin dantel oyalý perdesinden gülümseyen çocukluðum..
Bazý geceler aydýnlýk doluyor yüreðime)..

Sosyal Medyada Paylaşın: