BU ŞEHİR KADAR!..

Sokaklar,
Ýntiharýný saklar gençliðimin…
Yaprak yaprak geçerken bahar mevsimleri,
Caddeler, bayram yeri hüzünlerin…
Kahpelikler boy ölçüþür ,
Ýhanetin parmak uçlarýyla…
O kadar!..
Yorgunum ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Gülen bir yüz görsem;
Hani, sarýlýp boynuna,
Öpesim gelir,
Azar yemek pahasýna…
Asýk suratlarýn resm-i geçidi,
An be an,
Kaldýrým taþlarýnda…
Sakýz misali, adýmlarýmýzýn altýnda
Vefasýzlýk;
Sussam günah,
Konuþsam suç sayýlýr…
O kadar!..
Kýzgýným ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Nerede,
Sokak lambalarýnýn altýnda
Bekleþen o eski aþýklar!?
Göç mevsimi, uzun sürdü bu sefer
Ayrýlýklarýn temelli…
Þaraplar buruk,
Rakýlar eskisi kadar beyaz deðil…
Beyaz deðil yüreklerimiz!..
Kahretsin!!!
O kadar!..
Sarhoþum ölesiye;
En az bu þehir kadar!..


Ne gram gram sevgi tartan
Bakkal amcalar kaldý,
Ne tazesi balýklarýn…
Koktu kokabildiði kadar,
Tuz misâli insanlýk…
Tebessüm, mahkûm sanki
Yanaklarýmýzda…
Dudaklarýmýzda, eskiden kalma þarkýlar;
Yarým yarým…
Hikâyesi unutulmuþ sevdalar…
O kadar!..
Bitmiþim ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Mektuplar…
Yazýlýrken mum ýþýðýnýn altýnda,
‘Kimseler görmesin’ diyerek;
Yüreðimizi hokka,
Hasreti divit yaptýðýmýz mektuplar…
‘Aldý mý acaba!?’ diyerek,
Yol gözlediðimiz…
Ah be, ah!..
Postacýnýn yüzünü unuttuk be!..
O kadar!..
Yabancýyým ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Göz göze gelmekten ne zaman korktuk,
Diklenen sevdamýzý içimize gömerek!?
Ne vakit ayrýldý, birzamanlar tutuþan eller!?
Neden sokak köpekleri dolaþýr
Bu mehtaplý gecede, âþýklar yerine!?
Neden !!!?
Hangi emire uyduk, böylesi küstah,
Böylesi bencil ve böylesi hoyrat!?
Heyhât ki heyhât!..
Dilimde o bildik soru…
O kadar!..
Ýsyankârým ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Unutulduðum kadar,
Unuttuklarýmýn arasýnda
Yalnýzlýðým;
Her gece koynumda yatan, inadýna!..
Bir ele muhtaçken kapýnýn zili;
…Ve bir sesi beklerken umutsuzca;
Suçlayacak resimler aradýk,
Beyhûde…
Sararmýþ mektuplarda bulduk teselliyi;
Okuduktan sonrasý infaz ettiðimiz,
Gözyaþlarýyla…
O kadar!..
Özledim ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Yarýnlarý gömdüðüm gecenin hatýrýna;
Çalsýn bugün kahrolasý telefonum,
‘Nasýlsýn?’ diyen bir hayalin ardýnda…
Tut elimden;
Kapansýn gözlerim usul usul;
Sakýn uyandýrma!..
O kadar!..
Yaþamak ölesiye;
En az bu þehir kadar!..

Ali ALTINLI – 20/09/2013
Saat: 22:23

Sosyal Medyada Paylaşın: