Gölgeden Yükselen Titreyiş
kýmýldamadan kýrptý dünyasýzlýðý
her yana saçarken günahsýzlýðý
gölgeler titredi sevapsýzlýkla
ahmakça güldü aðlayamayan gözsüzler
ona, ondan kalana, onsuzluða
zindansýz her yanda mahkumdu oysa
çimensiz rüyalarda ilkbahar
beyazý olmayan kýþlarda
karsýz bir adamdý
gölgeler titredi hiçlikle
ona, ondan kalana, onsuzluða
Derin atýþlý kuþ kalpleri
nefessizce yaþattý tenini
kalbi onlarýn onlar kalbinindi
beraber uçtular oysa
gölgeler titredi gülüþsüz
ona, ondan kalana, onsuzluða
sonsuzlukta iþlenen cinayette
gözünden bir damla yaþ
dilinden hala haykýrýþ çýkmakta
sonsuzluðun gölgesi her titrediðinde
ruhum gölgelere kaçar sessizce
hangi sokakta hangi þehirde
hangi ülkede bilmem ama
o ölüyor iþte
gölgesi daha doðmamýþ bebeklerle
ve karanlýða düþen bebeklerin gölgesi
o oluyor ýþýk olup doðuyor yeryüzüne
O
o
(kim öldürdü gölgesi doðmamýþ bir bebeði)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.