MEVLANIN LÜTFU
Yalnýz kaldýklarýmda aklýma gelmiyorsun,
Öyle olsaydý eðer adýna aþk’mý denir.
Yirmi dört saat kalp’den çýkýp hiç gitmiyorsun,
Bir an çýksaydýn eðer tadýna aþk’mý denir.!
Yirmi dört saat yetmez yar seni düþünmeye,
Haftanýn yedi günü eksik kalýr sevmeye.
On iki ay dört mevsim sýðmadý kýrk seneye,
Yetseydi eðer kula aþka sonsuz mu denir.!
Aþk dediðin tek bir an sensiz olamamaktýr,
Göðse bir þey takýlýp nefes alamamaktýr.
Hayata tutunmaya deyip baðlanmamaktýr,
Olmaz isen dünyamda buna hayat mý denir.!
Ellerime güneþi birde ay’ý verseler,
Senin yerini tutmaz Cenneti ekleseler.
Cennette kýrk bin türlü huri de gösterseler,
Orada sen yok isen buna Cennet mi denir.!
Sen yoksan Cennet bile yaþanmaz bir mekândýr,
Yeminle gözümde yok bana bomboþ bir handýr.
Boþ bir handan ne olur her bir yaný virandýr,
Gönül bomboþ konaksa virana han’mý denir.!
Benim gönül hanemin þahýsýn sultanasýn,
Gözlerimin gördüðü baktýðý her yanýsýn.
Gönlümün damla damla Rahimi Rahmanýsýn,
Aþk Rab için deðilse ona Rahman mý denir.!
Kul TÝRYAKÝ nin aþký Yaradandan ötrüdür,
Yar Cennetten huridir hali türlü türlüdür.
Gül’de envayi tad var O tad Mevla lütfudur,
Aþk ilahi deðilse ona umman mý denir.!
14 Eylül 2013
00.39
Ýstanbul,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.