Sen ve o elinden tutup yürüttüðün Siyah lüle saçlý kýz çocuðu Aynýsýnýz elbette Biri sevildiðim çocukluðum Diðeri elimle kaybettiðim geleceðim Fark etmiyorsunuz bile Uzaktan sevdiðimi
Esen rüzgâr bana getiriyor sizi Kapatýyorum dünyaya gözümü Alýyorum koynuma ana kýz kokunuzu Anamýn elleri gibi kokuyor Yürürken munis gülüþleriniz Görmüyorsunuz izlediðimi
Bin kalemim olsa bile yanarým yine Senli hayata kýrdýðým o kalemi Özlerim sensizliðimde Þimdi yanýnýz boþ kalýyor Gözlerimdeki resminizde Unutuyorsun beni
Hangi ayaz vursa kâr etmez artýk Kaybettiðim yegâne elimsin Ve elini tuttuðun kýzýn gibi Güzelsin hem de çok Ve sen hala çocukluðunda sevdiðin O oyuncak bebeksin
Güzel gözlü bir kadýn yürüyor Caddenin öbür yakasýnda Arada görüyorum Lüleli saçlý kýzýnýn bakýþlarýnda Affetmiyor Bilmiyor onu çok özlediðimi…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.