Cami avlusunda kuru yapraklarý süpürür gibi, Titreyen ellerimizin toprak dolu týrnak aralarýyla, Gömdük ölü çocuklarýmýzý, Baðýndan üzüm toplar gibi, Toplayýp yýkýntýlar arasýndan...
Çatladý yüreklerimiz, Derin derin yarýldý, Akacak kan komadýlar...
Bir kibrit çakýmý gibiydi en son sesi, Kana bulanýrken kefiyesi. Kopmuþ sol bacaðýnýn bir hayli uzaðýnda, Benim esmer yüzlü üzüm tanesi oðlumun, Onikinci yýlýndaydý en son nefesi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
tukenmiskalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.