Hüzün Yolcusu

Akþam rehavet çöktüðü saatlerde,
Eflatun gün batýmlarý,
Koparýr beni benden.
Avuçlarýma üç beþ dert alýrým
Bir tutam hüzün,biraz göz yaþý,
Hepsini saklarým sol yanýma.
Efkâr ve hasreti de doldurup bavula,
Gece yarýsýna tam çeyrek kala,
Yolculuk baþlar bir meçhule.

Aþk þarabým elimde
Ýki kadeh ve yalnýzlýðýmý alýrým karþýma
ikimizin þerefine…
Gidiþime kaldýrým kadehimi
Ayrýlýklarý da giyerim sýkýca
Üþütmem hüzünlerimi.

Yarým sevda arasý katýk yaparým,
Dertlerimi.
Bir lokma efkârýmdan alýr,
Yalnýzlýðýmý yüreðimin göz yaþlarýna eklerim,
Tatlý niyetine.

Biraz ben sizlik sürerim
Bir dilim ekmek üzerine.
Tek lokmamý yalan aþka banarým.
Soðuk kahve ikramým-dýr
Kavuþamayan sevdalara,
Son ziyafet-imdir gönül mutfaðýmda…



Ýskelede hüzün yolcusu kalmýyor.
Hýnca hýnç dolmuþ,
Demir alma vakti gelmiþ meçhule
Ve acýlar gömülmüþ yüreðime.
Gözyaþlarýmý toplayýp asýyorum iskeleye.
El sallayan da yok arkamdan,
Peþin peþin sevdim
Taksit taksit ayrýlýyorum bu limandan…

Gamze YAÐMUR


Sosyal Medyada Paylaşın: