Sardunyalar

Yabancýyým sanki yaþadýðým mahalleye,
Ýlk defe görüyorum sanki etrafýmdaki insanlarý.
Geçen ilkbahar gül ekmiþtim oturduðumuz bahçeye,
Gürünce gururlandým ,büyümüþ sardunyalarý.

Yavaþ yavaþ yürürken mahalle aralarýnda,
Hüzünlü bir melodi var adeta kulaklarýmda,
Herkes evine kapanmýþ,eski tat yok komþularda,
Beynimde bin tür soru uçuþuyor,cevapsýzca.

Top oynayan çocuklar bile kalmamýþ,
Ne de ip atlayan kýzlar.
Sadece yol gözleyen yaþlý amcalar kalmýþ,
Ama onlarda umutsuzlar.

Bana ait bir þeyler arýyorum,
yurdumun taþýnda topraðýnda,
Belki yirmi defa dolandým,
bu civarýn tozlu sokaklarýnda,
Her adýmýmda aklýma geliyor,
neler yazýlmýþtý o mektuplarýnda,
Bir öfke vardý,
bani anlatan o satýrlarda.

Anladým ki eskisi gibi gücüm yok artýk,
Çok çetin bir imtihan olacak benim için yalnýzlýk,
Beni en çok korkutan vicdanýmdaki rahatsýzlýk,
Yeni dönem için,start verildi ve koþuya baþladýk.















Sosyal Medyada Paylaşın: