Piz

Piz


oturduðun yer boþlukta
güz türküleriyle daðlanýr
bir tek soylu yalnýzlýkta
kar gibi sessiz aðlanýr...

kimseler yoktu çoþkulu suskuda
sokaklarda sahipsiz bir son yaðmur
üþüdüðüm sýkýntýlý o ala korkuda
bu kaçýþ bu yok oluþ...kudurur...

suyun ucu aðacýn kökü adý taþýn en
en güzel süslü ölümüyle gelir tek tek
ayaklarýmdan baþlar çekilmeye en köþeye
gurbetin aðýrlýðý...o an,anýsýz tek an...

tutanaðý gülüþünden okunan serpilmiþlik
rüyalardan tatlý ani bir uyanmayla kan
kent aðlayýþta gizsiz nazsýz bir kýrpýþlýk
bulut arasý umuduna sarsan ansan ansan an...

sayfalarýný yanýmdan ayýrmadýðým ellerini
ömür yastýðým bildim her adýmý harfi harfine ezber
kýþ akþamlarý gibi içine kapalý üþümelerini
kenar semtin isli sokaklarýnda düðüm...heder...

sýðýrcýk gönüle toy edasýyla öyküsü yetersiz
üstelik kayboluþlar ertesi bir kendini beðenmiþlikte
hiçbir hüzne sýðmayacak gelmeyen gidiþin...piz...
pencerelerin soðuðunda yüzüm kesik... örselenmiþlikte...




kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: