Uyuyan Gece, Ben Değilim...

Uyuyan gece, ben deðilim
Göz kapaklarým yorgun savaþçýlarý sayfalarýn.
Sabahý unutmayý mýhlamýþým aklýma,
Beynimde düþünceler savaþý,
Kan gibi süzülüyor satýrlar sayfalara.
Bir masa lambasýyla paylaþýyorum yalnýzlýðýmý,
Bir amerikan sigarasýnýn dumanýnda,
Vatan, millet diyorum kendi kendime
Sýkýyorum öfke silahýmdan çýkan kelimeyi
Düþman bellediðim beyaz sayfaya.
Bir yudum nescafe daha gidiyor dudaklarýmdan içeri
Dudaklarým dan kulaklarýma bir ince fýsýltý,
Vatan borcu daha bitmedi.
Of çekiyorum, þimdi ne güzeldir Gölbaþý’nda Murat daðý
Karanlýktýr, o büyük gölün ardýna bir eski muhafýz gibi bekler:
Dimdik.Ne kaçar, ne yýkýlýr ne de savrulur düþman rüzgarlarýn yumruðuyla.
Belim de çocukluðumdan emanet bir aðrý, sinyal veriyor.
Uzanýyorum.
Gökyüzünde kaçamak yapan bulutlar ,
Elimde bir yabani ot büküyorum,
Etrafta ördeklerin gürültüsüne karýþan, serçe çýðlýklarý
Bakýþlarýmýn kilitediði noktada bir alýcý kuþ daireler çiziyor.
Birden güçlü bir ses, yok yok sanki bir kýlýc kesiyor gökyüzünün sukunetini.
Kafamý kaldýramadan görüyorum onlarý demir kuþlar, uçuyor gökyüzünde
Ýçimde bir sýkýntý açýyor dünyaya gözlerini,
Evime yuvarlak bir taþ düþüyor; biliyorum adýný
Aklýma gelmiyor, sonra kulaklarý saðýr eden bir ses
Hatýrlatýyor bana taþýn adýný :bommmmmba...
Olamaz ..! koþuyorum evime , aslýnda alevlerin içine koþuyorum
Koþtukça düþüyorum, alevler yakýnlaþýyor,
Kalkdýkça aðlýyorum, evim ýrak’laþýyor.
Sonra bir daha düþüyorum.
Sigaram sönmüþ, terlemiþim, yarým kalmýþ yazým,
Neskafe bardaðý düþmüþ yere parçalanmýþ,
Þükür diyorum rüyaymýþ.

laciverTT
Sosyal Medyada Paylaşın: