Hey garson! Bana bir huzur… Yanýnda kýzarmýþ yüzler istemem Ön þartlar ve bahaneler Malûm! Beynime dokunur
Ýçine limon sýktým sýkalý Sözümün fiyakasý ekþidi Eksik kalsýn, olsa da hayrat Racon kesen hayta nâralarýmý Ýyice bir ayýklat Ortaya þöyle irisinden Haysiyet doðrat
Gereði yok çatalýn, kaþýðýn Hele býçkýn delikanlý gibi arz-ý endam eden Eti benden önce tadacak býçaðýn Pençelerimde kaldý nice hayat, kalbi deþilmiþ Bilemezsin saf sevdasýný çaldýðýmý Kaç âþýðýn Sâbittir dosyamda iflâh olmazlýðým Balistikte “Cânidir” notum düþülmüþ Kan dondurur aymazlýðým
Dumaný tüten þükür çorbaný Kepçe kepçe hamd ile Servis eder misin? “Keþke!”lerden piþmiþ tövbeler Aðzýma yakýþýr mý dersin?
Kemiksiz, yaðsýz, sinirsiz Hümanist bastýlarýnýz da var mý? Ayaðýnýzý çekince üstlerinden Aðlarlar mý? Nedir bu þiþe þiþe dizilmiþler Ýçlerine ihanet konulmuþ Ciðer yakan baharatlar mý?
Mümkünse, sessiz ölüm Çoktan yakýnmaya baþlayan Tatlýma zehrini sürsün Yapraðýný maktulüne baðýþlayan Ruhumun hayat gülü Býrak da ecelini görsün
Ne o, þaþkýn garson? Yoksa bahþiþ mi bekliyorsun? Haydi, öyle olsun!
Mücella Pakdemir
Mart / 2010 Ankara Rüzgarý yarýþma birincisi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.