ÖZLENEN

Ölüm gibi yaklaþýrken, fani hayatýn sonu
Kim bilir ki nerede, o sessiz, münzevi yolcu

Hep ufka doðru yol alýr, dönmek bilmez gemiler
Nerede ninemden kalan, o tertemiz ninniler

Ýçimden, sonsuz duygular çýkar semaya, kat kat
Kanayan fikrime cevap verir, eþsiz bir naat

Yine gelmedi beklenen, dinmek bilmez bu hasret
Kaderimize yazýlmýþ, bu ayrýlýk bu gurbet.

Artýk bekleme kimseyi, kimseler gelmeyecek
Bir aþk yaþar ki gönlümde, sanki hiç ölmeyecek

Kývrým kývrým uzar gider, bitmek bilmeyen yollar
Elvedalarla sallanýr, inmek bilmez o kollar.

Mart 2013


Hamza Kaplan
Sosyal Medyada Paylaşın: