HİÇ

Gidiþin arkasýnda geliþini beklerken
Uzadý saatleri bitmek bilemedi hiç
Yokluðun kýskacýnda yüreðini saklarken
Ýçine akanlarý alýp silemedi hiç

Yollarý arþýn arþýn arþýnladý durmadan
Tamamý ona çýktý fakat kalamadý hiç
Kanayan þu yarayý yüreðinle sarmadan
Yolun sonu gelse de kendi gelemedi hiç

Bülbül ahu zarýný güle dile getirdi
Gülzar matem baðladý gör ki gülemedi hiç
Hazana döndü yine mevsimiyle götürdü
Gül dalýnda bir yaprak olup solamadý hiç

Kimsesizler yurdunun kimsesizi olup da
Yar elinden bir bade dahi alamadý hiç
Baþý yere düþünce gözlerinde kalýp da
Ýçlerinde arandý kendi bulamadý hiç

Ufuk çizgisindeydi kaldý epey uzakta
Uzaðýn yakýnýna haber salamadý hiç
Vakit geçince gene gönül yer yer tuzakta
Kayýp zamanlarýna saçýn yolamadý hiç

Tüketti uykularý geceler yaren þimdi
Alýp rüyalarýna sarýp dalamadý hiç
Feleðin çemberiydi yüreði saran þimdi
Yüreði yüreðine alýp çalamadý hiç
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: